Pamiętniku - The Returners, Eldo

Yo, tu Leszek.

Dobry wieczór pamiętniku

Dawno nie pisałem, poczekaj skręcę kilka spliffów

Otworzę okno I wygonię kota na dwór

Tylko ja I Ty, podzielimy tę noc pół na pół

Mam złą jesień przyjacielu to nie żal

Tak już jest, wiem, psychikę hartowałem jak stal

Spokój zaginiony, jak Graal, iluzja

Dni znikają, świat przez szybę zza biurka

Drogi pamiętniku wiesz, że to nie skarga

To wymiana, litera za każde tik tak z zegarka

Tatuaż z emocji wypalany lutownicą niech boli

Warszawskie Antki nie krzyczą

I nawet jeśli to wzmacnia szkielet

Wzmacnia, ale też spala w proch cząstkę Ciebie

Za dużo toksyn jakbym kąpał się w kwasie

Nie chcę pluć jadem I stalówki maczać w kwasie

Drogi pamiętniku, teraz chwila o rapie

Jedna metafora, panczlajn na tysiąc trafień

Jeśli emeryci są zmęczeni — zróbcie przerwę

Za mało wodzów, za wielu Indian chce grać na bębnie

Usiądź na ławce, popij Gatorade’m

Stawiaj znaczki na kartce I połącz słowa z werblem

Rap uczeń, student I aktywista

Raper głupek, raper prostak, raper faszysta

Kurwa, pamiętniku, o co biega?

Wiem, maraton jest fajny, ale nie każdy musi biegać

Nie wszyscy powinni zejść z drzewa

Stuhr kłamiesz ziom, od dzisiaj nie każdy może śpiewać

Wkurwiony Paganini przebacz

Ale wiesz pamiętniku, że gdy kochasz to tak trzeba

Ortodoksja, bo dałbym się pokroić za rap

Riposta dla tych, którzy szczają z dumy na rap

Za wiele ego, jakbyśmy nie byli jednością

Mam dość tego, zabijam debili świeżością

Mam dość agresji, zamachów na wizerunek

Na kulturę, której główny imperatyw to szacunek

ES Zet A Ce U eN E Ka — jeśli nie znasz znaczenia, to ziom w złą grę grasz

Partaczysz, kozaczysz, ja przyglądam się tym skokom

I rozumiem to — poprzeczkę ustawiłem tak wysoko

Za wielu architektów — mało budowniczych

Za mało fanów — otaczają nas sami krytycy

Za wielu profesorów — studenci poszli w las

Za wiele sporów — za mało dobrych utworów

Drogi pamiętniku, daj mi jeszcze chwilę

To dla mnie ważne, to płynie w każdej mojej żyle

Mówię rapem, myślę rapem

Myśli łapię I przelewam je na papier

Taki świat kiedyś sobie wyśniłem

I każde «bla bla», to tylko «bla bla»

Bo gdy Bóg jest Twoim ochroniarzem, to oszukasz diabła

Więc po ulicach chodzę jak nieśmiertelny

Jak miasto, semper fidelis — zawsze wierny

Miasto, wiesz pamiętniku, ja zabiorę Cię nad Wisłę

Będziemy pić, palić, gadać, wspominać, myśleć

To już inne dni, inny ja, inna Warszawa

Bez niej, jeśli nie ona o niej opowiada

Biła się pamiętniku, ja patrzyłem z bliska

To boli, lecz to obowiązek stać obok I wytrwać

Lekarze mówią - może odejść, różne rzeczy mówią

Może je stracić, bo trwało przecież tak długo, życie

Łapie się ostatnich chwil, jest gotowa

Lecz widzę, że zamiast iść wolałaby je przejść od nowa

Użyła go więc co?

Starczy, finisz, meta

Wiem pamiętniku tak jest, ale ból to nie detal

Nie pytaj o nią, kiedyś wyjmę z szuflady

Historię o aniołach w czasach zagłady

Aniołach z Warszawy, sile ducha I dumy

Namiętnościach I wierze, która kruszyła w proch mury

Pamięć pamiętniku, przechowuje relikwię

Pamięć o przewodniku po mieście, małej ojczyźnie

Mówiła myśl, szanuj matkę, spełniaj marzenia

Kochaj życie jak wariat, wal w pysk jeśli trzeba

Podpal świat dla tej jednej — spal w cholerę

Słuchaj serca — dni na ziemi nie mamy za wiele

Mógłbym tak długo, pamiętniku

Nie mam słów tyle, nie ma dni tyle, tyle kartek w notatniku

Aleja Róż pamiętam, będę tam, słowo

Z nią, bandą małych gałganów żyjąc morowo

Z biglem, stołeczne Antki z dobrej szkoły

Pamiętniku nie ma mowy, nie zawracaj pan głowy

I tak to działa, wspomnienia to działa

Strzał - padam w gruzy, na zawsze rana

Chociaż doświadczenie ponoć uczy, pamiętniku

Los kuje, ja czasem się zastanawiam

Czy wstanę kiedy znów padam

Od losu pstryczek w nos, od życzliwych rada:

«Będzie dobrze» — weź spierdalaj… weź idź z naiwnym pogadaj

Git, życie jest, starczy nie wymagam

Biorę - dziękuję, I dalej się zastanawiam

Ból plus sny na jawie, dziwna kombinacja

Aktor tysiąca ról, szatan dziś kąpie mnie w atrakcjach

Tysiące słów, na ramieniu Dżibril

Noc spokoju, pamiętniku, noc pamięci I modlitwy

On na skrzydłach, przez miasto razem

Sypiąc słowa wam do snów w postaci marzeń

Doktor Strange Parias ale też super bohater

Wyrzutek, ideowiec, co nagi stoi przed światem

Yo, tu Parker choć nie Peter, ja tkam sieć z liter, żyję w chmurach choć to

parter

Słowa, czas, barter, pół serio, pół żartem

Pół na pół z bitem, wódka, sok, pół na pół, boom, boom takie życie

Pamiętniku, wiesz wszystko, świat jest dziwny

Czasem nie wierzę, usprawiedliwienia dla naiwnych

Nie kumam, wolno więcej jeśli tylko coś umiesz

Pierś medali chuja warta gdy masz pusto w rozumie

13-latka, zamknij pysk, przyjmij fakty

Za rękę z nią można ale chodzić na huśtawki

Zatruwasz jej czystość sobą, będzie miała potem

Dreszcze gdy mężczyzna choć przejdzie obok

Miej świadomość, mówimy o dziecku do diabła

Nie żądam linczu ale obrońcy idźcie do diabła

Smutna prawda, New Age propaganda

Wysiadam pamiętniku po wybojach moralności jazda!

To nie dla mnie pamiętniku, urodziłem się za mały

Ślepy niemal kaleki, kilo 700 wagi

Może dlatego nie kumam, nie pasuję I drażnię

Nie wiem jak się poruszać I mam jedynie wyobraźnię

Nie skarżę losu, to nie obojętność

Wygrywam, mam trochę sosu, umiem w chwili dostrzec piękno

Wierzę w to, że serce się nie myli

Nazwij to jak chcesz, wyśmiej, ja wyśmieję twój pesymizm

Wiara to skarb, bez wiary wola jest jedynie potencjałem

Niewypałem, skarbem w magazynie

Prawda, wielu się boi, chce się schować

Też lubię marzenia, nie chcę uciec w złudzenia

Zmieniać się, pracować, bić w stal rozgrzaną

Zanim dom z kamienia, dać jej ten zbudowany z ramion

Życie — pamiętniku, wciąż jestem fanem

Solo Dolo jak Kid Cudi w zimnym łóżku nad ranem

Yo, questo è Leszek.

Diario della buona sera

Non scrivo da molto tempo, aspetta prendo qualche spliff

Apro la finestra e porto fuori il gatto

Solo io e te, divideremo questa notte metà e metà

Ho un brutto autunno, amico mio, non me ne pento

È così, lo so, ho indurito la mia psiche come l'acciaio

Una pace perduta, come il Graal, un'illusione

I giorni scompaiono, il mondo attraverso il vetro da dietro la scrivania

Caro diario, sai che non è un reclamo

È uno scambio, una lettera per ogni tick dell'orologio

Il tatuaggio con le emozioni bruciate con un saldatore lascia che faccia male

Varsavia Antki non urlare

E anche se rafforza lo scheletro

Rafforza, ma brucia anche una parte di te in polvere

Troppe tossine come i bagni acidi

Non voglio sputare veleno e intingere le punte nell'acido

Caro diario, ora un momento sul rap

Una metafora, una farsa ogni mille colpi

Se i pensionati sono stanchi, fai una pausa

Troppi pochi leader, troppi indiani vogliono suonare la batteria

Siediti in panchina, sorseggia Gatorade

Metti dei timbri sul pezzo di carta e collega le parole con il rullante

Studentessa rap, studentessa e attivista

Un rapper sciocco, un rapper sempliciotto, un rapper fascista

Che cazzo sta succedendo nel diario?

So che una maratona è divertente, ma non tutti devono correre

Non tutti dovrebbero scendere dall'albero

Stuhr, menti, amico, da oggi non tutti possono cantare

Paganini incazzato, perdonami

Ma sai nel tuo diario che quando ami, devi farlo

Ortodossia, perché sarei tagliato per il rap

Riposte per chi è orgoglioso del rap

Troppo ego come se non fossimo uno

Sono stufo di questo, uccido gli idioti con freschezza

Sono stufo dell'aggressività, degli attacchi alla mia immagine

Per una cultura il cui imperativo principale è il rispetto

ES Zet A Ce U eN E Ka - se non conosci il significato, amico, stai giocando al gioco sbagliato

Piscia, urta, guardo questi salti

E lo capisco: ho impostato l'asticella così in alto

Troppi architetti, pochi costruttori

Troppo pochi fan: i critici ci circondano

Troppi professori - studenti sono andati nella foresta

Troppi disaccordi - non abbastanza buone canzoni

Caro diario, dammi un momento in più

È importante per me, scorre in ogni mia vena

Parlo rap, penso rap

Catturo i pensieri e li metto su carta

Ho sognato un mondo simile una volta

E ogni "bla bla" è solo "bla bla"

Perché quando Dio è la tua guardia del corpo, ingannerai il diavolo

Quindi cammino per le strade come un immortale

Come una città, sempre fidelis - sempre fedele

La città, sai nel diario, ti porterò al fiume Vistola

Berremo, fumeremo, parleremo, ricorderemo, penseremo

Questi sono giorni diversi, me diverso, Varsavia diversa

Senza di lei, se no sta parlando di lei

Ha combattuto il diario, ho guardato da vicino

Fa male, ma è un dovere restare a guardare e perseverare

I medici dicono: può andare via, dicono cose diverse

Potrebbe perderli, perché era così lunga, dopo tutto, la vita

Raggiunge gli ultimi istanti, è pronta

Ma vedo che invece di andare, preferirebbe rifare tutto da capo

Quindi l'ha usata cosa?

Basta, finisci, finisci

So che è così nel diario, ma il dolore non è un dettaglio

Non chiederlo, prima o poi lo tirerò fuori dal cassetto

Una storia sugli angeli al tempo dello sterminio

Angeli di Varsavia, forza d'animo e orgoglio

Passioni e fede che hanno frantumato i muri

La memoria del diario, custodisce la reliquia

Ricordando una guida della città, una piccola patria

Il pensiero diceva, rispetta tua madre, realizza i tuoi sogni

Ama la vita come un pazzo, prendi a pugni la bocca se devi

Dai fuoco al mondo per quello - brucia all'inferno

Ascolta il tuo cuore: non abbiamo molti giorni sulla terra

Potrei durare così tanto, diario

Non ho tante parole, non ci sono tanti giorni, tante pagine in un taccuino

Aleja Róż Ricordo, ci sarò, parola

Con lei, un branco di piccoli mascalzoni che vivono una vita di agonia

Con i fili per le orecchie, Antki di una buona scuola di Varsavia

Non c'è modo nel diario, non preoccuparti

Ed è così che funziona, funzionano i ricordi

Shot - Cado tra le macerie, ferito per sempre

Anche se si dice che l'esperienza insegni, il diario

Il destino mi guida, a volte mi chiedo

Mi alzerò quando cadrò di nuovo

Dal destino un bottone sul naso, dal consiglio di buon cuore:

«Andrà tutto bene» - levati dal cazzo... vai a parlare con l'ingenuo

Git, c'è vita, non ho bisogno di abbastanza

Prendo - grazie, e continuo a pensare

Dolore più sogni ad occhi aperti, una strana combinazione

Attore dai mille ruoli, Satana oggi mi bagna di attrazioni

Migliaia di parole, sulla spalla di Jibril

Una notte di pace, un diario, una notte di ricordo e di preghiera

È sulle ali, attraverso la città insieme

Spruzza parole nei tuoi sogni sotto forma di sogni

Doctor Strange Parias ma anche un super eroe

Un emarginato, un idealista che sta nudo di fronte al mondo

Yo, questo è Parker ma non Peter, tendo una rete di lettere, vivo tra le nuvole nonostante questo

piano terra

Parole, tempo, baratto, metà seri, metà scherzi

Mezzo battito e mezzo, vodka, succo, mezzo e mezzo, boom, boom, questa è la vita

Diario, sai tutto, il mondo è strano

A volte non credo alle scuse per l'ingenuo

Non capisco, puoi fare di più se sai qualcosa

Uno scrigno di medaglie che vale un cazzo quando sei vuoto di mente

13 anni, chiudi la bocca, prendi i fatti

Puoi, tuttavia, continuare a oscillare per mano

Avveleni la sua purezza con te stesso, lei suderà

Brividi quando l'uomo passa

Attenzione, stiamo parlando di un bambino all'inferno

Non sto chiedendo un linciaggio, ma i difensori vanno all'inferno

Triste verità, propaganda New Age

Scendo dal diario dopo i dossi della moralità in sella!

Questo non è un diario per me, sono nato troppo piccolo

Cieco quasi paralizzato, 700 chili di peso

Forse è per questo che non capisco, non mi adatto e non mi irrito

Non so come muovermi e tutto ciò che ho è la mia immaginazione

Non mi lamento del destino, non è indifferenza

Vinco, ho un po' di salsa, posso vedere la bellezza in un attimo

Credo che il cuore abbia ragione

Chiamalo come vuoi, ridi, riderò del tuo pessimismo

La fede è un tesoro, senza fede, la volontà è solo potenziale

Ho una mancata accensione, un tesoro nel magazzino

È vero, molti hanno paura, vogliono nascondersi

Anche a me piacciono i sogni, non voglio scappare nelle illusioni

Fai a turno, lavora, batti l'acciaio caldo

Prima di fare una casa di pietra, dagli quella costruita con le armi

Vita - diario, sono ancora un fan

Solo Dolo come Kid Cudi in un letto freddo al mattino