Nic się nie zrobi samo - Sobota

Piszę płytę, przecież sama się nie pisze

Lecę z bitem, od niechcenia przerywam ciszę

Będzie hitem i na pewno zdążysz ją usłyszeć

Możesz sapać, łapać, zapaść, ledwo dyszeć

Moja praca, twoja praca się nie zrobi sama

A na kaca jest najlepszy zapierdol od rana

Taka płaca, jakie jest twoje podejście do niej

Przecież samo się nie zrobi, co nie

O nie

Ej ty, nawet nie pytaj

Klasnąłeś w dłonie, pstrykałeś palcem, druga płyta

Co za muzyka, tak to już klasyka

Ja nie żegnam się, lepiej się witać

Jeżeli już ci styka, działasz na tempo mat

Wiedz, że tak praktyka ukryte drugie dno ma

Myślę, że cie przekonam, filozofie przybliżę

Bo na szczęście szmula też sama się nie wyliże

Nic się nie zrobi samo, zupełnie nic

Nic się nie zrobi samo, i musisz z tym żyć

A ci co chcieliby ci pomóc to chyba spalić twój jazz

Zerżnąć ci szmule w twoim domu

Dzwonisz, dzwonisz, w końcu ktoś odbiera z łachą

A przecież zarabia na tym, pieprzony kutafon

Szyfrujesz bajere, lecz chcesz wiedzieć czy dobre

Ale dla skurwiela, odpowiedzieć to problem

Więc zamawiasz torbę, czasem trochę więcej

Rzucasz wszystko w pizdu

Chcesz mieć z głowy to czym prędzej

Ja tu falstart, czysta farsa

Za pieprzonym jazzem musisz zwiedzić pół miasta

Lecą ćpuny za towarem, tak jak zombie martwi

Do jednego mają talent, co, jak cie załatwi

Sam utknąłem w mapki, zgrasowanego świata

Samo się nie załatwi, dlatego za tym latam

Później kanapa, czy wygodny fotel

Suszysz, kruszysz, klepiesz, kochasz te robotę

I na szczęście tak jak blant sam się nie sklepie

Tak też sam się nie zjara i sam to wiesz najlepiej

Sto scrivendo un album, perché non si scrive da solo

Volo con un battito, rompendo casualmente il silenzio

Sarà un successo e sicuramente lo sentirai in tempo

Puoi sussultare, prendere, crollare, ansimare a malapena

Il mio lavoro, il tuo lavoro non accadrà

E per i postumi di una sbornia è la migliore scopata del mattino

Una tale paga, qual è il tuo approccio ad essa

Dopotutto, non lo farà da solo

Oh no

Ehi tu, non chiedere nemmeno

Hai battuto le mani, schioccato un dito, il secondo disco

Che musica, è un classico

Non sto dicendo addio, è meglio dire ciao

Se ti sta già toccando, stai agendo sul ritmo dei compagni

Sappi che questa pratica ha un secondo minimo nascosto

Penso che ti convincerò, ti introdurrò alle filosofie

Fortunatamente, anche lo szmula non uscirà da solo

Niente farà da solo, niente di niente

Niente si farà da solo e devi conviverci

E quelli che vorrebbero aiutarti probabilmente bruceranno il tuo jazz

Fanculo gli slip in casa tua

Tu chiami, tu chiami, finalmente qualcuno risponde con uno straccio

Eppure ci sta guadagnando soldi, un cazzo di cazzo

Codifichi bajere, ma vuoi sapere se è buono

Ma per il figlio di puttana, rispondere è un problema

Quindi ordini una borsa, a volte un po' di più

Fai impazzire tutto

Vuoi farla finita il prima possibile

Sono una falsa partenza, pura farsa

Per il fottuto jazz, devi girare mezza città

I drogati volano dietro alla merce, proprio come gli zombi sono morti

Hanno un talento per uno, qualunque cosa, se lo fanno

Io stesso sono rimasto bloccato nelle mappe del mondo selvaggio

Non si prenderà cura di se stesso, ecco perché lo seguo

Poi un divano o una comoda poltrona

Lo asciughi, lo schiacci, lo accarezzi, ami il lavoro

E fortunatamente, proprio come un blunt, non fa acquisti da solo

Non mangerà in questo modo, e tu lo sai meglio di te