Igła - Marek Grechuta

W palcach świeci mi igła znaleziona w stogu

Patrzę poprzez jej ucho — w niebie stoi sokół

Patrzę w rzekę a ryba stoi w poprzek rzeki

Patrzę w las, widzę drzewo całe w łuskach siekier

Poprzez ucho igielne słucham głosów świata

Trzeszczy ogień, dzwon bije i popiół opada

Igłę w palcach odwracam na jej ostrym końcu

Zbieram kroplę ludzkiej krwi

Człowiek w cień przemieniony światła w oczach szuka

Powieki mu zlepia dymu ciemna smuga

Ledwie tyle co soli ujął światła w palce

Igłę można nim powlec lub naostrzyć lancet

Martwa rzeka ustaje, cień zarasta drogi

Patrzą w lasach zwierzęta, człowiek patrzy w ogień

W palcach świeci mi igła znaleziona w stogu

Un ago trovato in un pagliaio brilla tra le mie dita

Guardo attraverso il suo orecchio: c'è un falco in paradiso

Guardo il fiume e il pesce è in piedi dall'altra parte del fiume

Guardo nella foresta, vedo un albero pieno di squame d'ascia

Attraverso la cruna dell'ago, ascolto le voci del mondo

Il fuoco crepita, suona la campana e cade la cenere

Giro l'ago tra le dita all'estremità appuntita

Sto raccogliendo una goccia di sangue umano

Un uomo trasformato in ombra cerca la luce nei suoi occhi

Le sue palpebre sono striate di fumo scuro

Appena altrettanto sale toccava le luci con le dita

Puoi rivestire l'ago con esso o affilare una lancetta

Il fiume morto si ferma, le strade sono invase dall'ombra

Gli animali guardano le foreste, l'uomo guarda il fuoco

Un ago trovato in un pagliaio brilla tra le mie dita