Pamięci wierszy - Marek Grechuta

Pamięć

Płynie wciąż z prądem nowych dni

Lecz czasu zamieć

Nierzadko gubi piękne sny

Młodości czysty kwiat

Radości pełen świat

Gdy ja szukam

Do drzwi pamięci mojej ciągle stukam

Otwieram drżącą dłonią je

Szukając dobrych słów

Z poezji pięknych snów

Bo wiem

Że jesteś zielenią mą

Jesteś błękitem mym

Dobra poezjo

Sługo życia ponad światem złym

Kiedy przypomnę cię wierszu

Co bronisz mnie

Bym nie zamieniał serca w kamień

Przez noce i dnie

Pamięć ma wzywa cię

Przez zagmatwany los

Dobra poezjo

Sługo życia wypełnij mój głos

Nie można żyć bez wody

Nie można życ bez chleba

Ale płomienia i ochłody

W duszy też szukać trzeba

I kiedy czasem odpływam

Poezja jak z papieru łódka

Pamięć niech będzie wciąż żywa

Dla wierszu o szczęściu i smutku

Życie, tysiącem ksiąg spisane

Ludzkie życie

Przeżyło tyle różnych chwil

Cudowny serca lot

Tragiczny losu splot

Lecz wiem

Że pamięć zaciera wiele w myślach

Lecz nie kłamie

Wierząc że oprócz cudów co

Zmieniają życia ból

W komfortu ciepły tiul jest wiersz

Jesteś zielenią mą

Jesteś błękitem mym

Dobra poezjo

Sługo życia ponad światem złym

Pamięć ma wzywa cię

Przez zagmatwany los

Wierszu wybrany słów najlepszych

Wypełnij mój głos

Nie można żyć bez wody

Nie można życ bez chleba

Ale płomienia i ochłody

W duszy też szukać trzeba

I kiedy z myśli odpływa

Duszy błądzącej udręka

Czyni to wciąż młoda i żywa

Z poezji tkana piosenka

Piosenka

Memoria

Continua a scorrere con il flusso dei nuovi giorni

Ma è tempo di una bufera di neve

Perde spesso i bei sogni

Puro fiore di giovinezza

Il mondo è pieno di gioia

Quando cerco

Continuo a bussare alla porta della mia memoria

Con mano tremante lo apro

Alla ricerca di buone parole

Dalla poesia dei bei sogni

Perché lo so

Che tu sei il mio verde

Tu sei il mio blu

Buona poesia

Servo della vita al di sopra del mondo malvagio

Quando ti ricorderò una poesia

Cosa mi stai difendendo?

Per non trasformare il mio cuore in pietra

Durante le notti e i giorni

La memoria non ti sta chiamando

Per un destino confuso

Buona poesia

Servo della vita, riempi la mia voce

Non puoi vivere senza acqua

Non puoi vivere senza pane

Ma fiamma e freddo

Devi anche guardare nell'anima

E quando mi allontano a volte

Poesia come una barca di carta

Lascia che la memoria viva

Per una poesia sulla felicità e il dolore

La vita, scritta in mille libri

Vita umana

Ha attraversato tanti momenti diversi

Un meraviglioso volo del cuore

Una trama tragica del destino

Ma io so

Quel ricordo offusca un sacco di mente

Ma non sta mentendo

Credendo che a parte i miracoli cosa

Dolore che cambia la vita

C'è un verso nel comfort di un caldo tulle

Tu sei il mio verde

Tu sei il mio blu

Buona poesia

Servo della vita al di sopra del mondo malvagio

La memoria non ti sta chiamando

Per un destino confuso

La riga delle parole migliori scelte

Riempi la mia voce

Non puoi vivere senza acqua

Non puoi vivere senza pane

Ma fiamma e freddo

Devi anche guardare nell'anima

E quando si allontana dalla mente

Un'anima errante in tormento

Lo fa mentre è ancora giovane e viva

Una canzone intrecciata dalla poesia

Canzone