Esteci - Eldo

-Dasz mi to?

Tę taśmę

-Tak, proszę.

Proszę bardzo

-To jest piękne co robicie chłopcy.

Człowiek już nie żyje… tu ciągle jest.

Piękne to jest

Eldo:

Reż tę herbę- był to hymn wszystkich

Którzy wieczorami rodzą pomysły

Moje to słowa, werble i zmysły, pióra

Stalówki i pędzle, ryzy kartek na walizki

Stary Werter konsekwentnie płacze rymami

Podróżuje przez siebie, chowa się pomiędzy słowami

Między nami bardzo spoko #elementalizm

I ciągle wierzy tu w piękno #idealizm

Prosta sprawa słowo- klucz to zachwyt

Miasto- Warszawa, rok '94

Podziw, adrenalina prosto do serca

Każdy z nas chciał wykrzyczeć swego kilohertza

Nie było wyjścia, wtedy kwiaty na betonie

Dziś miasto wystaw, tandeta świeci w neonie

Tu można zyskać, bo jest możliwości multum

Nawet na brudnym podwórku dusza to kryształ

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

Eldo:

Miałem sen- chciałem być jak «Who's the Man»

Bez suflera, wszystko wychodziło prosto tak

Złota Era- wielu z nas jej pewnie czasem brak

Cała szuflada pełna kaset walkmana- tylko rap!

Otwarte głowy potrzebują więcej

Formy są wąskie i ograniczają serce

Celem musi być wszechświat- wyrazić wszystko

Spróbować ujarzmić rzeczywistość

Byliśmy obcy- «Potwory i spółka»

Dziś obrazy w galerii, jak i płyty na półkach

Tak to działa, czuje piękno- włącza się sensor

Zjadłem zęby na marzeniach #DustinHenderson

Bezmiar, możliwości cała gama barw

Kreatywności ścieżka na szczycie wielkich fal

Mieszkam na chmurze pomysłów, w niebie emocji

Gdzie metafory biorą smutek w cudzysłów

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

-Me lo dai?

Questo nastro

-Sì grazie.

Prego

-È bellissimo quello che fate.

L'uomo non è più vivo... è ancora qui.

È bella

Eldo:

Dir questo stemma - era l'inno di tutti

Che la sera fanno nascere idee

Le mie sono parole, tamburi e sensi, piume

Pennini e spazzole, risme di carte per valigie

Il vecchio Werther piange costantemente in rima

Viaggia attraverso se stesso, si nasconde tra le parole

L'#Elementalismo è molto bello tra noi

E crede ancora nella bellezza dell'#idealismo

Una semplice parola chiave è delizia

Città- Varsavia, anno '94

Adrenalina, adrenalina dritta al cuore

Ognuno di noi voleva gridare il nostro kilohertz

Non c'era via d'uscita, poi fiori sul cemento

Oggi, città delle mostre, la spazzatura brilla di neon

Qui puoi guadagnare, perché ci sono molte possibilità

Anche in un cortile sporco, l'anima è di cristallo

Cresciuti per essere esteti, la nostra arma

Solo colori, parole, cavalletti, portapenne

Gettano argento sotto i cieli delle città dei poeti

Annotano le pagine velocemente o con pazienza

Cresciuti per essere esteti, la nostra arma

Solo colori, parole, cavalletti, portapenne

Gettano argento sotto i cieli delle città dei poeti

Annotano le pagine velocemente o con pazienza

Eldo:

Ho fatto un sogno: volevo essere come «Who's the Man»

Senza il suggeritore, tutto è uscito dritto in quel modo

L'età dell'oro - a molti di noi probabilmente a volte manca

Un intero cassetto pieno di nastri Walkman - solo rap!

Le teste aperte hanno bisogno di più

Le forme sono strette e limitano il cuore

L'obiettivo deve essere l'universo: esprimere tutto

Cerca di domare la realtà

Eravamo estranei- «Mostri e compagni.»

Oggi, dipinti in galleria, oltre a piatti sugli scaffali

Funziona così, è bellissimo: il sensore si accende

Mi sono fatto le ossa sui sogni di #DustinHenderson

La vastità, le possibilità, un'intera gamma di colori

Creatività il percorso in cima alle grandi onde

Vivo in una nuvola di idee, in un paradiso di emozioni

Dove le metafore prendono la tristezza tra virgolette

Cresciuti per essere esteti, la nostra arma

Solo colori, parole, cavalletti, portapenne

Gettano argento sotto i cieli delle città dei poeti

Annotano le pagine velocemente o con pazienza

Cresciuti per essere esteti, la nostra arma

Solo colori, parole, cavalletti, portapenne

Gettano argento sotto i cieli delle città dei poeti

Annotano le pagine velocemente o con pazienza