Skała samobójców - Eldo

Gdzieś na skale samobójców spotkałem trzech pijaków

Jeden pił ze smutku, drugi ze szczęścia, trzeci pił ze strachu

Byli dobrzy w swoim fachu, noc młoda

Mleczna droga towarzyszyła w ich pijackim szlaku

Ten, co pił ze smutku położył spać syna

I wpadł na skałę pomyśleć, jak szybko przemija

A przeszłość, choć tak miła, na zawsze przepadła

A treści życia nie wypełni najpełniejsza szklanka

Puścił coś z telefonu, bit zagrał w cichą noc

Tak daleko od domu zagłuszać duszy głos

I zmuszać mózg do uśmiechu, gdy chce się wyć

A zmieniasz to w dziki taniec i drzesz pysk, a w głowie znowu nic

Nic niewarte te drogi do destrukcji

Chociaż żyje z fartem, w dłoni trzyma wypis z obdukcji

Los tak gra, dzisiaj scrabble na emocjach

Do świtu, by nową nadzieję dostać od słońca

Są takie miejsca, gdzie łatwiej myśli zebrać

Tam możesz śnić o jutrze lub z «wczoraj» się pożegnać

Tam możesz wszystko, wiesz, że nie możesz przegrać

Gdy wieczność jest świadkiem, trzeba wierzyć, a nie żebrać

Ten, co pił ze szczęścia przesuwał ręką gwiazdy

Nakręcany przez miłość niszczył granice wyobraźni

Szum fal dawał mu spokój, jakby znikał

Chociaż zwykle to ten typ, co nie lubi stać z boku

Myśli, a w nich tańczyła walca w sukni z piór

Jakby zdjęta z chmur zapraszała do tańca

Polał szklankę wódki, odpalił papierosa

Znowu zniknął, oczy pokryła rosa, taka noc

Wspomnienia tańczą wokół nas na linie

A myśli ciągle walczą, by przetrwać tę godzinę

Minie niewiadome, to niewarte troski

Choć dobrze wiesz, że najmocniej w łeb dostajesz od miłości

Kubek emocji wart oceany sukcesu

Śmiech z komentatorów, oglądają go zza pleców

Trzech na skale, w tle marzenia, troski, żale

Z nową nadzieją, którą podaruje im poranek

Ten, co pił ze strachu chciał zamaskować swój strach

Założył kamuflaż, pierwszy punkt — uśmiech na ustach

Drugi — brak trosk, cynizm i ironia

Wszystkie chwyty dozwolone, byle nie spaść z tego konia

Czuł presję, jakby plecak ważył coraz więcej

I coraz częściej czuł jak ego szykuje represję

Oplątany drutem utkanym ze wspomnień

Pootwiera tysiąc szuflad, sprawdzi czy jeszcze jest w formie

Przed oczami kalejdoskop, w płucach coraz mniej powietrza

Bo każda gwiazda na niebie miała jej twarz

Nie da odpocząć popis ego i kompleksów

Dziki masochizm bez spokoju i bez sensu

Trzech ich było, wyszli z myślami na spacer

W noc gwiaździstą serca płonęły jak race

Skała samobójców — drobny w życiu przystanek

Ruszyli w swój świat, nową nadzieję dał poranek

Da qualche parte su un suicidio rock ho incontrato tre ubriachi

Uno beveva dalla tristezza, l'altro dalla felicità, il terzo beveva dalla paura

Erano bravi nel loro lavoro, la notte era giovane

La via lattea li ha accompagnati nel loro percorso da ubriachi

Colui che ha bevuto per il dolore ha fatto addormentare suo figlio

Mi sono imbattuto nella roccia per pensare a quanto velocemente passa

E il passato, per quanto bello fosse, era scomparso per sempre

E il bicchiere più pieno non riempirà il contenuto della vita

Lasciò andare il telefono e un ritmo suonò nella notte silenziosa

Per soffocare la mia anima così lontano da casa

E fai sorridere il tuo cervello quando vuole ululare

E lo trasformi in una danza sfrenata e ti strappi la bocca e niente nella testa di nuovo

Inutile di queste strade verso la distruzione

Sebbene viva con fortuna, tiene in mano un estratto dell'esame forense

Il destino gioca così, oggi scarabeo sulle emozioni

Fino all'alba, per ricevere nuova speranza dal sole

Ci sono luoghi in cui è più facile raccogliere i pensieri

Lì puoi sognare il domani o dire addio a "ieri"

Puoi fare qualsiasi cosa lì, sai che non puoi fallire

Quando l'eternità è una testimonianza, bisogna credere, non mendicare

Colui che beveva allegramente muoveva le stelle con la mano

Caricato dall'amore, ha distrutto i limiti dell'immaginazione

Il suono delle onde gli dava pace, come se stesse scomparendo

Anche se di solito è il tipo a cui non piace stare in disparte

Stava pensando, e in loro stava ballando il valzer con un vestito di piume

Come preso dalle nuvole, ti invitava a ballare

Versò un bicchiere di vodka e accese una sigaretta

Se n'era andato di nuovo, gli occhi erano coperti di rugiada, una tale notte

I ricordi danzano intorno a noi sulla corda

E i pensieri stanno ancora lottando per superare quest'ora

Le incognite passeranno, non vale la pena preoccuparsi

Anche se sai benissimo che l'amore ti dà il colpo più duro

Una tazza di emozioni che vale un oceano di successo

Risate ai commentatori, guardandolo da dietro

Tre sulla roccia, sogni, preoccupazioni e rimpianti sullo sfondo

Con nuova speranza che il mattino gli darà

Colui che beveva dalla paura voleva mascherare la sua paura

Si è mimetizzato, il primo punto: un sorriso sulle labbra

Il secondo - nessuna preoccupazione, cinismo e ironia

Senza esclusione di colpi finché non cado da questo cavallo

Sentì la pressione come se lo zaino pesasse sempre di più

E sempre più spesso sentiva l'ego prepararsi alla repressione

Impigliato in un filo intrecciato dai ricordi

Aprirà mille cassetti, controllerà se è ancora in forma

C'è un caleidoscopio davanti agli occhi, sempre meno aria nei polmoni

Perché ogni stella nel cielo aveva la sua faccia

È impossibile riposare uno spettacolo di ego e complessi

Masochismo selvaggio senza pace e senza senso

Erano in tre, sono usciti a fare una passeggiata con i loro pensieri

Nella notte stellata, i cuori bruciavano come bagliori

Rock of Suicides - una piccola tappa nella vita

Sono partiti nel loro mondo, il mattino ha dato nuova speranza