Buty z Betonu - Rasmentalism, Eldo

Nie chcę spełniać ich marzeń

Nie chciałem żyć w stadzie, mogę oddać im talent

Wyłażę z siebie, walę w świat jak w piniatę

Chętnie sprzedam pół życia za pare piw z Himilsbachem

Chciałem czegoś co teraz pragnę rzucić

Jak zajść daleko jak życie daje ciasne buty

A widzę takich co chcą w moich butach chodzić

Chociaż zdarłem podeszwy i ciągle szukam drogi

Mówili mi, że świat stoi otworem

Potem poznałem trochę życia i już wiem co to za otwór

Ciągle pytają co wziąłem i skąd wziąłem

Wziąłem się w garść tak po prostu a słyszę głos

Buty z betonu trzymają cię na ziemi

I jak chciałbyś głupcze teraz sięgnąć gwiazd, jak sięgnąć gwiazd

Jak sięgnąć gwiazd, jak sięgnąć gwiazd

Miewam sny, nie chcę bez przerwy ich śnić

Przerost ambicji ściągnął mi karetki pod drzwi

Bo nie gadam o uczuciach, w tej kwestii OG

Czasami dla terapii rzucam wersy pod bit

A ty?

Ogarniasz się, pozbywasz złych nawyków

W pracy mówią już do ciebie «Panie kierowniku»

Mówią: «BigMaca Panie kierowniku, frytki Panie kierowniku»

Bez kitu, o nie rób nic

Stań ze mną, przeczekamy swoją szansę

Nie zawsze się mylimy, oni zawsze mają rację

A dziecko we mnie chce marzyć, chce gaży

Pracy tylko w weekend i miłości bez skazy

Adam i Ewa byli nadzy, czy to brak SWAGu?

Nie sięgali wyżej niż po jabłka, aż po brak tlenu

Bądźmy dzisiaj tacy sami, po naszemu

Spadniemy na ziemię nad ranem, po staremu

Serce złudzeniami lubi karmić się do syta

Suflet z pragnień na drugie, kompleksy ma do popicia

Brak tlenu jakbym głowę podłożył pod wydech

Nie ma łatwo, swego JA nie dostaniesz z drukarki 3D

Byłem oboma nogami gdzieś na dnie tam

Biłem sam się ze sobą kijami pamięci po plecach

Leżała obok, nagle jak mgła jej nie ma

Już nie patrzy i nie słucha, nie ma nic do powiedzenia

Wyszedłem w góry by oswoić się z faktami

Deszcz moczył policzki, grad ciął je nożyczkami

Z każdym krokiem bliżej siebie, dalej od niej

Pod chmurami wyrzuciłem w przepaść garść pełną wspomnień

Bo jeśli sny i złudzenia zastąpią wolę

Gwiazdy stracą blask, smutek przejmie kontrolę

I choć mam blizny wygoiłem każdą ranę

Jeśli przegrasz i stracisz wiarę usłyszysz głos

Non voglio realizzare i loro sogni

Non volevo vivere in un branco, posso dare loro il mio talento

Esco da me stesso, colpisco il mondo come una pinata

Vorrei vendere metà della mia vita per un paio di birre con Himilsbach

Volevo qualcosa che voglio smettere ora

Come arrivare fin dove la vita ti dà scarpe strette

E vedo persone che vogliono indossare le mie scarpe

Anche se ho indossato le mie suole e sto ancora cercando un modo

Mi hanno detto che il mondo era aperto

Poi ho conosciuto un po' di vita e so già cos'è questo buco

Continuano a chiedermi cosa ho preso e dove l'ho preso

Mi ricompongo proprio così e sento una voce

Gli stivali di cemento ti tengono a terra

E come vorresti raggiungere le stelle, come vorresti raggiungere le stelle

Come raggiungere le stelle, come raggiungere le stelle

Ho dei sogni, non voglio continuare a sognarli

L'eccessiva ambizione ha trascinato le ambulanze fino alla mia porta

Perché non sto parlando di sentimenti, OG su questo

A volte per la terapia lancio linee sotto il ritmo

E tu?

Ti abbracci, ti liberi delle cattive abitudini

Al lavoro ti dicono già "Mr. Manager"

Dicono: "BigMaca Mr. Manager, French Fries Mr. Manager"

No merda, non fare niente

Vieni con me, aspetteremo la nostra occasione

Non sempre abbiamo torto, loro hanno sempre ragione

E il bambino che è in me vuole sognare, vuole pagare

Lavoro solo durante il fine settimana e amore impeccabile

Adamo ed Eva erano nudi, o è la mancanza di SWAG?

Stavano raggiungendo non più in alto delle mele, non più della mancanza di ossigeno

Siamo gli stessi oggi, a modo nostro

Cadremo a terra domattina, alla vecchia maniera

Al cuore piace nutrirsi di illusioni

Un soufflé di desideri per un altro, ha complessi da bere

Niente ossigeno come se mettessi la testa sotto l'espirazione

Non è facile, non otterrai il tuo ME da una stampante 3D

Ero entrambi i piedi laggiù da qualche parte

Mi sono battuto con le memory stick sulla schiena

Era sdraiata accanto a lei, all'improvviso, come una nebbia, se n'è andata

Non guarda più e non ascolta, non ha più niente da dire

Sono andato in montagna per abituarmi ai fatti

La pioggia inzuppava le guance, la grandine le tagliava con le forbici

Ad ogni passo più vicini l'uno all'altro, sempre più lontani da lei

Sotto le nuvole ho gettato nell'abisso una manciata di ricordi

Perché se i sogni e le illusioni sostituiscono la volontà

Le stelle perderanno il loro splendore, la tristezza prenderà il sopravvento

E anche se ho delle cicatrici, ho guarito ogni ferita

Se perdi e perdi la fede sentirai una voce