Mury - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

On natchniony i młody był ich nie policzyłby nikt

On im dodawał pieśnią sil śpiewał że blisko już świt

Świec tysiące palili mu znad głów podnosił się dym

Śpiewał że czas by runął mur oni śpiewali wraz z nim

Wyrwij murom zęby krat

Zerwij kajdany połam bat

A mury runą runą runą

I pogrzebią stary świat!

Wyrwij murom zęby krat

Zerwij kajdany połam bat

A mury runą runą runą

I pogrzebią stary świat!

Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama melodia bez słów

Niosła ze sobą starą treść dreszcze na wskroś serc i głów

Śpiewali wiec klaskali w rytm jak wystrzał poklask ich brzmiał

I ciążył łańcuch zwlekał świt on wciąż śpiewał i grał

Wyrwij murom zęby krat

Zerwij kajdany połam bat

A mury runą runą runą

I pogrzebią stary świat!

Wyrwij murom zęby krat

Zerwij kajdany połam bat

A mury runą runą runą

I pogrzebią stary świat!

Aż zobaczyli ilu ich poczuli siłę i czas

I z pieśnią że już blisko świt szli ulicami miast

Zwalali pomniki i rwali bruk — Ten z nami!

Ten przeciw nam!

Kto sam ten nasz najgorszy wróg!

A śpiewak także był sam

Patrzył na równy tłumów marsz

Milczał wsłuchany w kroków huk

A mury rosły rosły rosły

Łańcuch kołysał się u nóg…

Patrzy na równy tłumów marsz

Milczy wsłuchany w kroków huk

A mury rosną rosną rosną

Łańcuch kołysze się u nóg…

Era ispirato e giovane, nessuno li avrebbe contati

Ha dato loro forza con una canzone, ha cantato che era quasi l'alba

Migliaia di candele erano accese e il fumo saliva dalla sua testa

Ha cantato che era ora che il muro cadesse e loro hanno cantato insieme a lui

Strappa i denti delle sbarre dalle pareti

Rompi i ceppi rompi la frusta

E i muri crolleranno

E seppelliranno il vecchio mondo!

Strappa i denti delle sbarre dalle pareti

Rompi i ceppi rompi la frusta

E i muri crolleranno

E seppelliranno il vecchio mondo!

Presto conoscevano la canzone a memoria e la melodia stessa senza parole

Portava con sé il vecchio contenuto, tremava nei cuori e nelle teste

Hanno cantato, quindi hanno applaudito al ritmo mentre i loro applausi suonavano come uno sparo

E la catena era pesante, l'alba indugiava, lui stava ancora cantando e suonando

Strappa i denti delle sbarre dalle pareti

Rompi i ceppi rompi la frusta

E i muri crolleranno

E seppelliranno il vecchio mondo!

Strappa i denti delle sbarre dalle pareti

Rompi i ceppi rompi la frusta

E i muri crolleranno

E seppelliranno il vecchio mondo!

Fino a quando non hanno visto quanti di loro hanno sentito la loro forza e il loro tempo

E con la canzone che era quasi l'alba, camminarono per le strade delle città

Sono crollati monumenti e marciapiedi strappati - Questo con noi!

Quello contro di noi!

Chi da solo è il nostro peggior nemico!

E anche il cantante era solo

Osservava la marcia regolare della folla

Rimase in silenzio, ascoltando il rombo dei passi

E le mura crebbero e crebbero

La catena ondeggiava ai piedi...

Osserva la marcia costante della folla

È silenzioso, ascolta il rombo dei passi

E i muri crescono crescono crescono

La catena ondeggia ai piedi...