Sen kochającego psa - Jacek Kaczmarski

Choć dawno już straciłem głowę

Dla snu, którego wyśnić nie śmiem —

Czyham na każde Twoje słowo

Uszy mi sterczą nawet we śnie

Nos mój wilgotny drga od woni

Którymi pachną Twoje światy;

Przez sen drgająca łapa goni

Nieosiągalny spełnień patyk

Na samą myśl aż pysk się ślini

I serce staje — niesamotnie —

A Ty — odległa, jak bogini

Pozwalasz kochać się - bezzwrotnie

Sumienia mego Judasz — ogon —

Na kredyt podwinięty w skrusze;

Wszak Cię niechcący dotknąć mogą

Westchnienia psiej, bezsennej duszy…

Milcząc — przepraszam, milcząc — proszę

Znoszę obrożę i kaganiec

Bo, gdy Ci miłość swoją głoszę

Ty słyszysz tylko psa szczekanie

A kiedy szczeknąć mi się zdarzy

Sierść mi się marszczy drżeniem trwogi

Czy aby dojrzę w Twojej twarzy

Że pobłażliwość - łaską bogiń

Lecz, choćbyś się nie zlitowała

Nade mną gestem ani słowem —

Kocha psia dusza całym ciałem —

Prócz głowy

Wszak straciłem głowę

Anche se ho perso la testa molto tempo fa

Per un sogno non oso sognare -

Doham ad ogni tua parola

Anche nel sonno le mie orecchie sporgono

Il mio naso bagnato si contrae per l'odore

di cui odorano i tuoi mondi;

In un sogno, una zampa tremante insegue

Bastone di adempimento irraggiungibile

Il solo pensiero fa sbavare la bocca

E il cuore si ferma - non pigro -

E tu - distante, come una dea

Lasci che l'amore - non restituibile

Giuda della mia coscienza - la coda -

A credito, arrotolato nel rimorso;

Dopotutto, possono toccarti accidentalmente

I sospiri dell'anima insonne di un cane...

Tacendo - scusa, tacendo - per favore

Porto il colletto e il muso

Perché quando ti proclamo il mio amore

Si sente solo il cane che abbaia

E quando abbaio succede

I miei capelli sono increspati da un tremito di paura

Posso vederti in faccia

Quell'indulgenza - per grazia delle dee

Ma, anche se hai pietà di me

Su di me con un gesto non una parola -

Ama l'anima del cane con tutto il suo corpo -

Fatta eccezione per la testa

Dopotutto, ho perso la testa