Zbroja - Jacek Kaczmarski

Dałeś mi Panie zbroję, dawny kuł płatnerz ją

W wielu pogięta bojach, w wielu ochrzczona krwią

W wykutej dla giganta potykam się co krok

Bo jak sumienia szantaż uciska lewy bok

Lecz choć zaginął hełm i miecz

Dla ciała żadna w niej ostoja

To przecież w końcu ważna rzecz

Zbroja

Magicznych na niej rytów dziś nie odczyta nikt

Ale wykuta z mitów i wieczna jest jak mit

Do ciała mi przywarła, nie daje żyć i spać

A tłum się cieszy z karła, co chce giganta grać

Lecz choć zaginął hełm i miecz

Dla ciała żadna w niej ostoja

Bo przecież w końcu ważna rzecz

Zbroja

A taka w niej powaga dawno zaschniętej krwi

Że czuję jak wymaga i każe rosnąć mi

Być może nadaremnie, lecz stanę w niej za stu

Zdejmij ją Panie ze mnie, jeśli umrę podczas snu

Bo choć zaginął hełm i miecz

Dla ciała żadna w niej ostoja

To w końcu życia warta rzecz

Zbroja

Wrzasnęli hasło «wojna», zbudzili hufce hord

Zgwałcona noc spokojna ogląda pierwszy mord

Goreją świeże rany, hańbiona płonie twarz

Lecz nam do obrony dany pamięci pancerz nasz

Choć, choć za ciosem pada cios

I wróg posiłki śle w konwojach

Nas przed upadkiem chroni wciąż

Zbroja

Wywlekli pudła z blachy, natkali kul do luf

I straszą sami w strachu, strzelają do ciał i słów

Zabrońcie żyć wystrzałem, niech zatryumfuje gwałt

Nad każdym wzejdzie ciałem pamięci żywej kształt

Choć słońce skrył bojowy gaz

I żołdak pławi się w rozbojach

Wciąż przed upadkiem chroni nas

Zbroja

Wytresowali świnie, kupili sobie psy

I w pustych słów świątyni stawiają ołtarz krwi

Zawodzi przed bałwanem półślepy kapłan-łgarz

I każdym nowym zdaniem hartuje pancerz nasz

Choć krwią zachłysnął się nasz czas

Choć myśli toną w paranojach

Jak zawsze chronić będzie nas

Zbroja

Signore, mi hai dato l'armatura, l'antica armatura dell'armatura

In molte battaglie è battezzato in molte con il sangue

In quello scolpito per il gigante, inciampo a ogni passo

Perché come la coscienza, il ricatto opprime il lato sinistro

Ma anche se mancano l'elmo e la spada

Non vi è alcun santuario in esso per il corpo

Dopotutto, questa è una cosa importante

Armatura

Nessuno leggerà le incisioni magiche su di esso oggi

Ma forgiato da miti ed eterno, è come un mito

Si è attaccato al mio corpo, non mi permette di vivere e dormire

E la folla è felice per il nano che vuole interpretare il gigante

Ma anche se mancano l'elmo e la spada

Non vi è alcun santuario in esso per il corpo

Dopotutto, è una cosa importante

Armatura

E c'è una tale serietà nel suo sangue a lungo seccato

Che io senta come richiede e mi fa crescere

Forse invano, ma ci resisterò per cento

Signore, levamelo di dosso se muoio nel sonno

Perché sebbene manchino l'elmo e la spada

Non vi è alcun santuario in esso per il corpo

Dopotutto è una cosa utile

Armatura

Hanno gridato lo slogan "guerra", hanno svegliato orde di orde

Una notte tranquilla violentata assiste al primo omicidio

Ferite fresche bruciano, il viso brucia per la vergogna

Ma la nostra armatura ci è data per difenderci

Anche se il colpo viene dopo il colpo

E il nemico invia rinforzi in convogli

Ci protegge ancora dalla caduta

Armatura

Hanno rimosso scatole di latta, trovato barili

E si spaventano per la paura, sparano a corpi e parole

Proibisci lo sparo dal vivo, lascia che lo stupro trionfi

Una forma sorgerà al di sopra di ogni corpo di memoria vivente

Anche se il sole nascondeva il gas da combattimento

E il soldato che si crogiola nelle rapine

Ci protegge ancora dalla caduta

Armatura

Addestravano maiali, compravano cani

E nelle parole vuote del tempio eressero un altare di sangue

Il prete bugiardo semicieco piange davanti al pupazzo di neve

E con ogni nuova frase rafforza la nostra armatura

Anche se il nostro tempo è soffocato dal sangue

Anche se i pensieri affogano nella paranoia

Come sempre, ci proteggerà

Armatura