Błogosławię zło - Jacek Kaczmarski

Błogosławię zło na ekranie niebieskim

Mój intymny kontakt z istotą gatunku.

Widzę i osądzam, jak Stwórcy namiestnik,

Taniec śmierci, zdrady, gwałtu i rabunku.

W naturalnych barwach, w dowolnym języku,

Z dźwiękiem tak klarownym, jak klarnet Mozarta

Sięgam po wieczorną porcję krwi i krzyku

Stamtąd, gdzie akurat ginie trzystu Spartan.

Nie brak mi współczucia.

Wzburzam się i wzruszam,

Stwierdzam z satysfakcją, że doznałem szoku;

Niby balon szlochu kształt zyskuje dusza

Łzawią mi paprochy uczuć w chłodnym oku.

A w życiu, na codzień - przydarza się rzadko

Żeby rzecz, co wstrząsa — ujrzeć jak na dłoni.

A gdy już się uda być świadkiem wypadku —

To dźwięk ktoś zagłuszy lub widok przysłoni.

Ekran zaś niebieski szczegóły powtarza

Krwiście bezlitosne zbliżenia w zwolnieniach,

Chociaż w każdej chwili może je wymazać

Palcem tknięty pilot — podczerwień sumienia…

Benedico il male sullo schermo blu

Il mio intimo contatto con l'essenza della specie.

Vedo e giudico come il governatore del Creatore,

Una danza di morte, tradimento, stupro e rapina.

Con colori naturali, in qualsiasi lingua,

Con un suono chiaro come un clarinetto di Mozart

Prendo la dose serale di sangue e urlo

Di là dove muoiono trecento spartani.

Ho compassione.

Mi commuovo e mi commuovo

Noto con soddisfazione che sono rimasto scioccato;

L'anima prende forma come un palloncino singhiozzante

Sto annaffiando la polvere del sentimento nel mio occhio freddo.

E nella vita, nella vita di tutti i giorni, succede raramente

Per vedere la cosa tremante in bella vista.

E quando riesci ad assistere all'incidente...

È il suono che qualcuno soffoca, o la sua vista ti ostacola.

La schermata blu ripete i dettagli

Primi piani sanguinanti e spietati nei licenziamenti,

Anche se può cancellarli in qualsiasi momento

Un telecomando toccato con un dito - coscienza a infrarossi ...