Ballada o powitaniu - Jacek Kaczmarski

Dzień jasny, chociaż mroźny, słońce świeci z góry

Niebo błękitne, żadnej nie ma na nim chmury

Dumnie wisi nad portalem jakiejś bramy

Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!»

Staliśmy rzędem równym wzdłuż głównej ulicy

Uczniowie, matki, żony, ciecie, robotnicy

Szpaler milicji sprawnie nas zorganizował

By nie wystawała czyjaś ręka albo głowa

Tam, gdzie ja stałem z boku i machałem spontanicznie

Stały dwa przedszkolaki wyglądając ślicznie

One miały zrobić gościom stop nieprzewidziane

Bo nieprzewidziane było też przygotowane!

Po trzech godzinach z dala usłyszałem wrzawę

Podniosłem chorągiewkę, zamachałem z wprawą!

Temperatura wzrosła, podniecenie także

Każdy się pcha do przodu, palcem w oku babrze!

Lecz to dopiero pilot, pięciu milicjantów

Dwudziestu tajnych panów (ot, w razie awantur)

Potem samochód jeden, drugi, potem trzeci

Potem wojskowy gazik z prasą, radiem leci

Lecą do góry czapki, to już nie przelewki

Witają gościa papierowe chorągiewki!

Dojrzałem kołnierz, ucho i brew kędzierzawą

Błyszczący hełm, lecz to już chyba ktoś z obstawy

Z dziećmi nic nie wyszło — jedno się speszyło

Drugie swą kokardkę czerwoną zgubiło

Więc, nim znaleziono coś zamiast kokardki

Gościa porwał dalej prąd wydarzeń wartki

Jednej minuty nawet wszystko to nie trwało

Co było — przeszło, znikło, z wiatrem uleciało

Tłum się miesza, kręci, tłumem być przestaje

Na opustoszałym placu milicjant zostaje

Wieczór zapada szybko, koniec mojej śpiewki

Walają się po ziemi papierowe chorągiewki

Pół smętnie, a pół śmiesznie zwisa z jakiejś bramy

Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!»

La giornata è luminosa, anche se gelida, il sole splende dall'alto

Il cielo è azzurro, non ci sono nuvole su di esso

È sospeso con orgoglio sopra un portale di qualche cancello

Iscrizione rossa e bianca: "Benvenuto!"

Eravamo in fila lungo la strada principale

Studentesse, madri, mogli, tagliatrici, lavoratrici

La guardia della milizia ci ha organizzato in modo efficiente

In modo che nessuna mano o testa sporga

Dove ero in piedi di lato e salutavo spontaneamente

Due bambini in età prescolare stavano in piedi e sembravano adorabili

Dovevano impedire agli ospiti di essere imprevisti

Perché anche l'imprevisto è stato preparato!

Dopo tre ore di distanza, ho sentito un clamore

Ho alzato la bandiera, l'ho sventolata con abilità!

La temperatura è aumentata, e così anche l'eccitazione

Tutti si spingono avanti, con un dito negli occhi della nonna!

Ma questo è solo un pilota, cinque poliziotti

Venti signori segreti (solo in caso di lite)

Poi una macchina, una macchina, poi una terza

Poi un giornale militare con la stampa, la radio accesa

I cappelli stanno volando su, non è più uno scherzo

Bandiere di carta accolgono il visitatore!

Ho visto il colletto, l'orecchio e il sopracciglio crespi

Un elmo splendente, ma dev'essere qualcuno delle guardie del corpo

Non è successo niente con i bambini - uno era imbarazzato

L'altro ha perso il fiocco rosso

Bene, prima che fosse trovato qualcosa al posto di un arco

Il visitatore è stato rapito dal rapido flusso degli eventi

Non è durato nemmeno un minuto

Ciò che era - passato, scomparso, volato con il vento

La folla si mescola, gira, la folla cessa di esistere

Il poliziotto resta sulla piazza deserta

La sera cala velocemente, fine della mia canzone

Bandiere di carta sono sparse per terra

Metà triste e metà divertente pende da un cancello

Iscrizione rossa e bianca: "Benvenuto!"