Ci Wszyscy Ludzie - Jacek Kaczmarski

Ci wszyscy ludzie, którzy poszli precz

Z naszego życia

Z naszego życia

To także nasza rzecz, nie tylko ich to rzecz

To stawka winy nie do przebicia

Ci wszyscy ludzie, których kazał minąć

Nasz pośpiech nagły

Nasz pośpiech nagły

Nieodwracalnie z pamięci naszej giną

I całych światów kształt odchodzi w diabły

Ci wszyscy ludzie, których nie ma już

(Nas dla nich nie ma też

Nas dla nich nie ma)

Wiedzą, że nawet nie wiemy gdzie ich grób

Że oni dla nas to tylko rozmów temat

Ci wszyscy ludzie, którzy wokół nas

Zawsze — nie tacy

Zawsze — nie tacy

Niegodni rozmów i niegodni łask —

Są, żyją, błądzą, więc nie mają racji

Ci wszyscy ludzie, czyli wszyscy — my

My pominięci

My pochowani

Żyjemy, jak pozwalaliśmy żyć

Niepamiętanym

Niewysłuchanym

Tutte le persone che sono andate via

Dalla nostra vita

Dalla nostra vita

Sono anche affari nostri, non solo loro

Questa è una colpa imbattibile

Tutte le persone che gli ha detto di passare

La nostra corsa è improvvisa

La nostra corsa è improvvisa

Sono irreversibilmente persi dalla nostra memoria

E la forma di mondi interi diventa diavoli

Tutte quelle persone che se ne sono andate

(Anche noi non siamo lì per loro

Non siamo lì per loro)

Sanno che non sappiamo nemmeno dove sia la loro tomba

Che sono solo un argomento di conversazione per noi

Tutte quelle persone intorno a noi

Sempre - non così

Sempre - non così

Indegno di conversazione e indegno di favori -

Lo sono, sono vivi, hanno torto, quindi hanno torto

Tutte queste persone, ecco tutto: noi

Siamo esclusi

Siamo sepolti

Viviamo come abbiamo lasciato vivere

Non ricordato

L'inaudito