Diabeł mój - Jacek Kaczmarski

Nie nauczono mnie paciorka,

Nigdy nie byłem u spowiedzi,

Więc od czupryny do rozporka

Niejeden diabeł we mnie siedzi.

Prócz tych, co dbają o natchnienie

Samopoczucie i rozkosze,

Szczególnie tego sobie cenie,

Którego w kręgosłupie noszę.

Tak mi usztywnił karku kręgi.

Że mimo groźby i namowy —

Ani kazanie, ani pręgierz

Nie zdoła mi pochylić głowy.

Nie, żebym nie chciał!

Wciąż zazdroszczę

Tym, co potrafią ujść zatraty

I łączą swe talenty owcze

W stada wzajemnej aprobaty.

Przez to kalectwo — zdrowych ranię,

Na pogodzonych ściągam biedę,

Wszelkie zbiorowe pojednanie

Obracam w «jedność - minus jeden»,

Ani nie bronię się pogardą.

Ani nie brudzę się popiołem.

Lecz będę żył i umrę - hardo,

Chcąc nie chcąc — z podniesionym czołem.

Jeżeli hardzi Stwórcę brzydzą -

Niech mi odmówi odkupienia.

Choć chyba mnie zrozumie, widząc,

Że też samotnie trwa w przestrzeniach.

Bo czym są moje grzechy małe.

Gdy On pokornych ma — miliony.

Rzadko Mu głowę zawracałem

I tylko — w imię odtrąconych.

Non mi è stato insegnato un tallone,

Non mi sono mai confessato

Quindi dai capelli alla cerniera

Molti diavoli sono seduti in me.

Fatta eccezione per coloro che si preoccupano dell'ispirazione

Benessere e piaceri,

Lo apprezzo particolarmente,

Che porto nella schiena.

Quindi mi ha irrigidito le vertebre del collo.

Che nonostante la minaccia e la persuasione -

Né il sermone né la gogna

Non può chinare la testa.

Non che io non voglia!

Sono ancora geloso

Con ciò che può sfuggire alla perdita

E combinano i loro talenti da pecora

In branchi di reciproca approvazione.

A causa di questa disabilità - ho ferito i sani,

Porto la povertà ai riconciliati,

Qualsiasi riconciliazione collettiva

Mi trasformo in "uno - meno uno",

Né mi difendo con disprezzo.

Né mi sporgo di cenere.

Ma vivrò e morirò - con orgoglio

Che ti piaccia o no - con la fronte alta.

Se ospita il Creatore, essi detestano -

Che trattenga la mia redenzione.

Anche se potrebbe capirmi vedendo

Che sta anche da solo negli spazi.

Per quali sono i miei piccoli peccati.

Quando ha gli umili, milioni.

Raramente l'ho disturbato

E solo - in nome dei respinti.