Karmaniola - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Ile wściekłości trwoga w was zajadła

Potrafi ciągle z ludzkiej dobyć mowy

A wszak Bastylia wcale nie upadła

I nikt królewskiej nie zażądał głowy

Lud wszystko zna — jałmużnę post i chłostę

I w wasze oczy spojrzy bez zmrużenia

A nikt nie mierzy latarń ludzkim wzrostem

Na szafotach rosną krzyże przebaczenia

Lecz wy widzicie dół kopany w piachu

I sztandar który płynie ponad trony

Nienawiść dzieckiem śmiertelnego strachu

A czegóż mają bać się miliony?

Wszystko się według ich potoczy woli

Choć niejedno jeszcze może się wydarzyć

Póki co tańczmy w rytmie karmanioli

Nim mały kapral obwoła się Cesarzem!

Dlatego chcecie stanąć wbrew ich woli

By czas odmierzać w spadających głowach

By w rozpędzone dźwięki karmanioli

Wszedł marsz przez Alpy armii Suworowa!

Quanta furia hai temuto

Può ancora parlare umanamente

Dopotutto, la Bastiglia non è caduta affatto

E nessuna persona reale ha chiesto una testa

La gente sa tutto: l'elemosina, il digiuno e la fustigazione

E ti guarderà negli occhi senza battere ciglio

E nessuno misura le lanterne in base all'altezza umana

Sul patibolo crescono croci del perdono

Ma vedi una fossa scavata nella sabbia

E lo stendardo che scorre sopra i troni

Odio un figlio di paura mortale

E di cosa dovrebbero aver paura milioni di persone?

Tutto andrà secondo la loro volontà

Anche se potrebbe ancora succedere più di una cosa

Per ora balliamo al ritmo della karmaniola

Prima che il piccolo caporale si chiami imperatore!

Pertanto, vuoi opporti alla loro volontà

Per misurare il tempo nelle teste che cadono

Ai suoni impetuosi dei carmini

Entrò nella marcia dell'esercito di Suvorov attraverso le Alpi!