Koncert fortepianowy - Jacek Kaczmarski

Ty w uniformie my w mroku poniekąd

Sztywno podchodzisz siadasz do klawiszy

I zamiast zagrać zatrzaskujesz wieko

Skrzydło opada salwą przeciw ciszy

Do fortepianu po coś siadał chamie

Nie wydobędziesz z zeń dźwięku rozkazem

Pod pięścią pryśnie kość i klawisz złamiesz

Ale nie zabrzmią dziejowe pasaże

A w rękawiczkach z od krwi sztywnej skóry

Nigdy nie trafisz w klawisz zamierzony

I zamiast dźwięku z twojej partytury

Zawsze się ozwie inny nie proszony

W szkłach czarnych zamiast nut studiujesz co dnia

Zawiłe klątwy wschodnich alfabetów

Lecz nawet obcej nie zagrasz melodii

Trzeba się schylić pozbyć się gorsetu

Tego nie umiesz więc połam klawisze

Struny grać będą bunt i cichą skargę

Pozrywaj struny znowu pieśń usłyszysz

To pudło w usta zamieni się czarne

Roztrzaskaj pudło zagra miejsce po nim

Jak gra powietrze pod tańczącym dzwonem

To puste miejsce dziełem twoich dłoni

Struną powietrza gardła okręcone

Gdy umrzesz trumny które z fortepianów

Zbijać kazałeś o milczącym świcie

Muzykę odtąd zagrają nieznaną

Marsz żałobny co obwieszcza życie

Tu in uniforme, noi siamo al buio in un certo senso

Ti avvicini rigidamente ai tasti

E invece di giocare, sbatti il ​​coperchio

L'ala scende al volo contro il silenzio

Il cafone si sedeva al pianoforte per qualcosa

Non emetterai alcun suono con un comando

Un osso schizza sotto il tuo pugno e tu rompi una chiave

Ma i passaggi storici non suoneranno

E con guanti fatti di sangue, pelle rigida

Non premerai mai il tasto previsto

E invece del suono della tua partitura

Ci sarà sempre qualcun altro a cui non viene chiesto di venire

Studi ogni giorno con gli occhiali neri invece che con gli spartiti

Le contorte maledizioni degli alfabeti orientali

Ma non suonerai nemmeno una melodia straniera

Devi chinarti per liberarti del corsetto

Non puoi farlo, quindi rompi le chiavi

Gli archi suoneranno una rivolta e un lamento silenzioso

Rompi di nuovo le corde, ascolterai una canzone

Questa scatola in bocca diventerà nera

Smash a box giocherà un posto dopo di essa

Come l'aria suona sotto una campana danzante

Questo vuoto è opera delle tue mani

La gola è attorcigliata in un filo d'aria

Quando muori le bare dei pianoforti

Hai ordinato di uccidere all'alba silenziosa

D'ora in poi suoneranno musica sconosciuta

Marcia funebre annunciata dalla vita